ریشه‌یابی دلایل موافقت و مخالفت کشاورزان با مشارکت در طرح‌های یکپارچه‌سازی اراضی (مورد مطالعه: روستاهای منتخب شهرستان بوکان)

یکپارچه‌سازی اراضی، یکی از مهم‌ترین سیاست‌های بنیادی در بخش کشاورزی است که بدون توجه به آن، مکانیزه­کردن کشاورزی و افزایش کارایی در تولید برای حل این معضل­ها دور از انتظار خواهد بود. از آنجاکه طرح­های یکپارچه­سازی اراضی، یکی از راه­های رسیدن به توسعة کشاورزی و پایدار است و نقش مهمی در جهت رسیدن به این مهم ایفا می­کند، هدف پژوهش حاضر، یافتن علل و عوامل مؤثری است که بر مشارکت­کردن یا امتناع کشاورزان از مشارکت در این طرح­ها تأثیر می­گذارند تا درنهایت بتوان با کشف این موانع و دلیل­یابی مخالفت کشاورزان، راهکارهایی ارائه کرد که تأثیر منفی موانع را کاهش دهد و عوامل مشوق در طرح­ها را تقویت سازد. جامعة آماری پژوهش را روستاهای شهرستان بوکان و جمعیت نمونه را سه روستای عبدالله تپسی، ملالر و قلعة رسول­سیت تشکیل می­دهند. برای کشف و تبیین نیز روش پژوهش کیفی و ابزار مصاحبة گروه­محور به­کار گرفته شده است. براساس یافته­های حاصل از پژوهش، مهم­ترین علت مخالفت­ها عبارت­اند از: بی­اهمیت­بودن نحوة اجرا، تعلق خاطر شدید به زمین، نبود فرصت­های شغلی در منطقه، بالابودن سطح بی­اعتمادی، آگاهی­نداشتن مردم به­دلیل نبود اطلاع­رسانی، نحوة اجرا و... . همچنین مهم­ترین علت موافقت با طرح­ها، آگاهی کشاورزان از مزیت­هایی چون کاهش هزینه­ها و افزایش درآمد، مدیریت بهتر آب و خاک، افزایش ارزش زمین­ها، کنترل بهتر، نظارت همه­جانبه بر زمین­ها و... هستند.